Ξέρετε, καμιά φορά τα λόγια απέχουν από την πράξη..

Πρώτα-πρώτα, θέλω να εκφράσω τη χαρά μου για την κατάθεση των απόψεων φίλων αναγνωστών-χρηστών, αλλά και την ικανοποίησή μου για το ύφος και το ήθος που χαρακτηρίζουν τα δικά σας σχόλια. Είναι αδύνατο, φυσικά, να συμφωνούμε όλοι σε όλα και δεν είναι αυτό το ζητούμενο όταν γίνεται διάλογος. Η ανταλλαγή απόψεων, που δημιουργεί προβληματισμό και δίνει τροφή για σκέψεις, είναι που έχει τη μεγαλύτερη σημασία.

Οσον αφορά τον Κουτσιανικούλη, προσωπικά επιμένω: Θέλω να τον βλέπω στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ γιατί από αυτόν τον παίκτη βλέπω κάτι διαφορετικό. Βλέπω στοιχεία που ο ΠΑΟΚ των τελευταίων τριών-τεσσάρων χρόνων δεν είχε. Από εκεί και πέρα, ο ΠΑΟΚ έχει προπονητή κι αυτός είναι αρμόδιος να αποφασίσει πώς θα αξιοποιήσει τον Κουτσιανικούλη και κάθε Κουτσιανικούλη. Αισθάνομαι, ωστόσο, την ανάγκη να καταθέσω εδώ μια επιφύλαξη. Δεν είδα, μέχρι στιγμής, κανέναν νεαρό παίκτη του ΠΑΟΚ να εξελίσσεται με τον Σάντος, πλην του Μαλεζά, που κι αυτός όμως πηγαινοέρχεται μεταξύ πάγκου και αγωνιστικού χώρου. Αναρωτιέμαι, δε, τι είδους “ψήσιμο” μπορεί να γίνει στην Καβάλα ή στον Πανσερραικό, για έναν Αθανασιάδη ή για έναν Γεωργίου, από τη στιγμή που οι ομάδες οι οποίες υποδέχονται δανεικούς παίκτες, σπάνια βασίζονται σ' αυτούς, ξέροντας ότι από εξάμηνο σε εξάμηνο μπορεί να τους ζητήσουν πίσω οι ομάδες που τους δάνεισαν. Πολύ φοβάμαι, με άλλα λόγια, ότι νεαροί ταλαντούχοι, που δεν βρίσκουν διέξοδο με τον Σάντος προπονητή στον ΠΑΟΚ, θα σβήσουν εντελώς από τον ποδοσφαιρικό χάρτη, ή, τέλος πάντων, θα χαθούν για τον ΠΑΟΚ. Η κακή μεταχείριση που είχε ο Γεωργίου πέρσι στην Καβάλα είναι ένα ολοζώντανο και ανησυχητικό παράδειγμα.

Ξέρετε, καμιά φορά τα λόγια απέχουν από την πράξη, κυρίως όταν υπάρχει η πίεση για το άμεσο αποτέλεσμα και οι αγωνιστικοί στόχοι μιας ομάδας είναι πολύ υψηλοί. Ελεγαν πριν από δύο χρόνια ο Ζαγοράκης και ο Σάντος. “Στόχος μας είναι να ΧΤΙΣΟΥΜΕ ομάδα και μετά από μια τριετία να κάνουμε πρωταθλητισμό. Πρωταθλητισμό ο ΠΑΟΚ, ως ένα βαθμό, έκανε και πέρσι. Καθόλου δεν αποκλείεται να κάνει και φέτος. Εγώ πιστεύω ότι η ομάδα θα είναι πιο ποιοτική, πιο ανταγωνιστική, πιο αξιόλογη. Και, το ξαναγράφω, δεν νομίζω ότι ο Παναθηναικός και η ΑΕΚ θα παρουσιάσουν κάτι ιδιαίτερο.

Ομάδα, όμως, ΕΧΤΙΣΕ ο ΠΑΟΚ; Υπάρχουν λίγα έστω κομμάτια από τα θεμέλια που μπήκαν πριν από δύο χρόνια; Οχι. Η ομάδα γίνεται καλύτερη, ναι, αλλά με μεταγραφές. Με νέους παίκτες που αποκτώνται, που ενισχύουν και βελτιώνουν το ρόστερ, μέχρι να έρθουν κάποιοι καλύτεροι. Ακόμη και αυτοί που είναι σήμερα πρωτοκλασάτοι παίκτες, όπως ο Κονσεισάο, ο Γκαρσία και ο Μουσλίμοβιτς, είναι πολύ πιθανό του χρόνου να αποτελέσουν παρελθόν για τον ΠΑΟΚ, ακόμη κι αν είναι πολύ καλή η σεζόν που θα έχουν.

Θέλω να πω ότι το “χτίσιμο” ομάδας είναι μια σπουδαία προσπάθεια η οποία βρίσκει εφαρμογή μόνο όταν τα θεμέλια αποτελούν νεαροί παίκτες, οι οποίοι θα έχουν διάρκεια παραμονής στην ομάδα, συγκροτώντας έναν σταθερό κορμό, ο οποίος εμπλουτίζεται κάθε χρόνο με ορισμένες προσθήκες παικτών στις μεταγραφές, ή με προώθηση άλλων νεαρών, που σιγά-σιγά θα συγκροτήσουν τον κορμό της επόμενης φάσης.

Οταν κάθε χρόνο αγοράζεις μια ενδεκάδα ΕΤΟΙΜΩΝ παικτών, χτίσιμο δεν γίνεται. Απλώς προσπαθείς να βελτιώσεις το ρόστερ, αντικαθιστώντας παίκτες που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν, με άλλους που πιστεύεις ότι είναι ικανοί να σε οδηγήσουν ψηλότερα. Και πάει λέγοντας.

Σκεφθείτε τις φετινές μεταγραφές του ΠΑΟΚ: Κρέσιτς, Φωτάκης, Σαβίνι, Τσιρίλο, Φιλομένο, Σορλέν, Βιτόλο(αν επιτέλους κλείσει η υπόθεση), είναι όλοι έτοιμοι παίκτες.

Μόνο ο Παπάζογλου, ο Αμπουμπακάρι, ο Κουτσιανικούλης και, φυσικά, ο Βιειρίνια είναι νεαροί. Και πάλι καλά. Γιατί τέσσερις νεαροί, καλοί παίκτες, σε μια ομάδα είναι ό,τι καλύτερο για το μέλλον. Πλην, όμως, είναι ελάχιστοι για να πει κανείς ότι ο ΠΑΟΚ χτίζει ομάδα, καθώς και όλοι οι υπόλοιποι είναι φτασμένοι, έμπειροι παίκτες: Χαλκιάς, Λίνο, Σνάουτσνερ, Αραμπατζής, Μπιζέρα, Βερόν, Κονσεισάο, Γκαρσία, Μουσλίμοβιτς, Ιβιτς, Αναστασάκος, Κοντρέρας. Με εξαίρεση τον επίσης νεαρό Αποστολόπουλο, που φέτος προωθήθηκε στην επαγγελματική ομάδα.

Μπορεί λοιπόν ο ΠΑΟΚ να χτίζει νοοτροπία νικητή, μπορεί να χτίζει φιλοσοφία μεγάλης ομάδας, μπορεί να χτίζει, γενικώς, τη στόφα που ταιριάζει σε μια ομάδα με αίγλη, δεν χτίζει, όμως, ρόστερ. Δεν χτίζει υλικό. Και δεν χτίζει υλικό, διότι δεν του επιτρέπεται αυτή η πολυτέλεια. Η ομάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί, η ομάδα πρέπει να κάνει πρωταθλητισμό, η ομάδα πρέπει να κατακτά τίτλους κι αυτό είναι απόλυτα κατανοητό.

Δεν το καταθέτω ως μεμπτό. Πολύ καλά κάνουν οι υπεύθυνοι και προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν ΠΑΟΚ που θα δίνει χαρά στον κόσμο. Απλά επισημαίνω ότι πρωταθλητισμός και χτίσιμο ομάδας με υπομονή και προοπτική να δημιουργηθεί αξιόμαχο σύνολο σε... βάθος χρόνου, είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν.